مطالعه مقایسه ای عملکرد بلدرچین های ژاپنی (coturnix coturnix japonica) پرورش یافته روی سیستم بستر و قفس در منطقه سیلهت بنگلادش

تعداد 66 بلدرچین ژاپنی یکروزه در دو تیمار (هرکدام با 33 بلدرچین) و سه تکرار در هر تیمار با 11 پرنده در هر تکرار (5 نر و 6 ماده) در سیستم­های بستر و قفس به مدت 5 هفته و با هدف بررسی اثر سیستم پرورش روی عملکرد رشد و خصوصیات لاشه پرورش داده شدند. در 35 روزگی متوسط وزن بدن و مصرف خوراک در قفس به ترتیب برابر با 15/102 و 7/320 گرم به ازای هر بلدرچین بوده و در سیستم بستر به ترتیب برابر با 41/78 و 02/146 گرم به ازای هر بلدرچین بوده است. ضریب تبدیل خوراک (fcr) در پایان دوره برای سیستم­های قفس و بستر به ترتیب برابر با 89/3 و 10/4 بوده است (01/0>p). وزن بدن، مصرف خوراک و fcr در سیستم­های بستر و قفس تفاوت معنی­داری داشتند (01/0>p). قابلیت بقا در سن 21 و 35 روزگی برای قفس به ترتیب برابر با 72/72 و 72/72 درصد بوده و برای بستر به ترتیب برابر با 63/63 و 60/60 درصد بوده است. بنابراین قابلیت بقاء در سیستم قفس بالاتر بوده است. خصوصیات تولید گوشت، متوسط وزن سینه، ران، بال و پا به ترتیب 92/20، 37/7، 42/5 و 72/5 گرم در سیستم قفس و 84/20، 35/7، 39/5 و 63/5 گرم در سیستم بستر بوده است. هیچ تفاوت معنی­داری بین متوسط وزن سینه، ران و پا بین دو سیستم پرورش مشاهده نشد. از دیدگاه توسط جنس، وزن بال بین دو جنس تفاوت داشته است. نتیجه­گیری می­شود که بلدرچین­های پرورش یافته در سیستم قفس، عملکرد بهتری در مقایسه با سیستم پرورش روی بستر داشتند.